Mijn vader komt uit Nederland en zijn familie uit Singapore. Mijn moeder komt uit China. Toen ze mij kregen, gaven ze me een Chinese en Westerse naam. Mijn vader was fan van Peter Pan en dus vernoemde hij me naar Wendy, een personage uit die film. Gelukkig maar, want als ik een jongen was geweest, had ik Peter geheten. Mijn moeder gaf me mijn Chinese naam, Yanan. Yǎ staat voor elegantie en Nán voor kracht (wat een mannelijk woord is). Ze noemde me zo omdat in China destijds vrouwen onder mannen werden geplaatst. Ze wilde me meegeven dat ik me daardoor niet moest laten tegenhouden.

Vroeger vroeg ik me altijd af waarom ik twee namen had en waarom ik een westerse naam had. Mijn moeder zei dan altijd: ‘Wij gaan naar een ander land, wij zijn daar te gast en mensen daar kunnen onze namen niet uitspreken. Ik wil niet dat je moeite krijgt met Yanan.’ De meeste mensen van mijn generatie hebben daarom bijna allemaal ook een Westerse naam. Mijn nichtjes heten bijvoorbeeld Cindy en Mandy. Naarmate ik ouder word, begin ik me steeds meer af te vragen waarom dat zo is. Als een Johan naar Azië gaat, neemt die dan ook een Chinese naam aan om zich aan te passen? Ik denk daarom dat ik mijn kind maar één naam ga geven. Toch vind ik dat mijn ouders het juiste hebben gedaan. Dit was hun manier om mij te beschermen tegen discriminatie en hun manier om te laten zien hoe goed we geïntegreerd zijn.

Ik gebruik overigens wel mijn beide namen. Hoewel iedereen mij van jongs af aan Wendy noemt en dat altijd zo zal blijven, gebruik ik Yanan bijvoorbeeld als ik op Chinese platforms als WeChat zit. Dat geeft een gevoel van connectie en zeker in mijn werk, waarbij ik soms met Chinese mensen zaken doe, kan het in mijn voordeel werken. Ik ben dus niet het een of het ander, ik ben gewoon allebei – Nederland én China. Ik vind het een beetje ouderwets om te moeten kiezen voor één identiteit. Er zijn meer ‘inbetweeners’ als ik. Onze generatie is internationaal hybride en de hele wereld is verbonden. Maakt je dat minder connected met je heritage en roots? Ik denk het niet. Waar ik vandaan kom, maakt voor een groot deel uit wie ik ben. Mijn normen, waarden en eetgewoontes heb ik vooral van mijn Chinese achtergrond. Mijn manier van vrij denken, dromen en ambiëren komt vooral vanuit mijn westerse achtergrond. Ik ben een soort cocktail en daar ben ik trots op.